Vriendschapsverzoek!

Oud-collega Anne zwemt samen met dolfijnen in de Rode Zee.

Het is zover, na ruim twintig jaar heb ik weer WhatsApp-contact met Fleur, mijn Saas-Fee wintersportvakantieliefde uit de jaren negentig.

Voor wie het nog niet wist: Saas-Fee is een bekende wintersportplaats in het Zwitserse Kanton Wallis en intussen hebben we de hele wereld vlakbij, door de Data Tower in het Science Park. We hebben Google, Facebook, de sociale media, en dus heb ik haar – omdat ik haar maar niet kan vergeten – al snel gevonden, via Facebook.

Batavus-fiets
Ik twijfel enorm of ik haar wel een vriendschapsverzoek moet sturen, dat lijkt me niet spectaculair genoeg om haar het hof te maken. Gelukkig zie ik op haar Facebookpagina dat ze naar het Christelijk Lyceum is geweest. Waarschijnlijk is ze helemaal niet op zoek naar een grote Rolex om de pols van een macho-figuur. Dus na weken van twijfel besluit ik toch een vriendschapsverzoek te versturen in de lente van 2020. Niet zo gek dat ik geen vriendschapsbevestiging terug krijg, want haar laatste bericht op Facebook is van begin 2018. En gaat over haar gestolen Batavus-fiets inclusief zwarte fietstassen.

Google-zoekopdracht
Wie zoek zal vinden! Er gaan nog jaren voorbij en dan is het bingo, met een diepe buigingen voor de Data Tower in het Science Park. Want via een Google-zoekopdracht heb ik het Kunstenaarscollectief gevonden waar haar zus Anne deel van uitmaakt. In de jaren negentig waren wij collega’s bij krantenuitgeverij Wegener in Houten. En wat kan ik nu beter doen dan haar mijn allerbeste ‘Dwars door de buurtkrant’ verhalen opsturen, ’Vuurspuwers op de open dag in het Science Park’ en ‘De deeltjesversneller uit de Watergraafsmeer’. U kunt deze en andere artikelen nalezen op deze website.

Huisgemaakte frietjes
Yes dat werkt! Al snel ontvang ik een e-mailbericht van mijn oud-collega. Een paar weken later gaan we gezellig uit eten. Anne een juweel van een vrouw, eigenlijk wil ik met haar ook wel dikke verkering, maar ze heeft al een fijne vriend. Na een gezellige avond met een spies van kippendijen, satésaus, verse atjar, kroepoek en huisgemaakte frietjes. Geven wij elkaar een warme afscheidszoen, ‘doe de hartelijke groeten aan je zus Fleur,’ geef ik haar mee.

Stopera
Weer maanden van wachten, hopen, twijfelen, verlangen, vertrouwen. En dan: in de Stopera, daar gebeurt het. Tijdens de dansvoorstelling ‘Frank Bridge Variations’, ontvang ik van Fleur haar eerste WhatsApp-berichtje. Ik zweef door de Stopera zoals niemand anders dat kan. Bij het afscheid geef ik mijn vriendin Ingeborg, een dikke knuffel op het Waterlooplein: fijn dat je mij hebt uitgenodigd voor het Hans van Manen Festival!

Mosselpan
Thuis lees ik het eerste WhatsApp-berichtje van Fleur keer op keer terug: ‘Hoi Daan! van mijn zus Anne hoorde ik over je, leuk hoor. Hoe gaat het met je?’ Een paar weken later gaan we gezellig uit eten. Ze vertelt vrij uit over haar burn-out, dus we hebben genoeg gesprekstof. En op ons terrastafeltje staat zo’n klassieke mosselpan en frietjes plus een goed glas Pinot Bianco. Dan vist Fleur de laatste mosselen voor mij uit de pan. Het is alsof onze vakantieliefde uit de jaren negentig weer eventjes vlam vat.