Tekst: Daan van Pagée | Fotografie: Hans van den Bosch
Wij westerlingen raken regelmatig verstrikt in ons rationele gekrakeel, de Japans taiko-drummers helpen ons met een eeuwenoud recept. Het heeft te maken met eenvoud, muziek, ritme, concentratie, ademhaling, lichaamshouding, loslaten, elkaar kunnen vinden, je eigen choreografie ontdekken, emancipatie en balans.
Gen Hidaka is een Japanner die afkomstig is uit Kyoto en in Canada studeerde, vlak bij Toronto. Op een dag ging hij naar een optreden van de wereldberoemde groep Yamato – The Drummers of Japan en toen wist hij het zeker… Nu speelt Gen zelf als drummer in Yamato en reist hij de hele wereld over. Toch weet de muzikant tijd vrij te maken voor Amsterdam-Oost met workshops en cursussen. Op zondag 29 mei organiseert de Yamato Taiko School een ‘Taiko Drum Festival’ in de Q-Factory aan het Atlantisplein in winkelcentrum Oostpoort.
Workshop Japans taiko drummen
De workshop Japans taiko drummen begint met een Japanse welkomskreet: in één klap vangt Gen Hidaka alle aandacht. Stap twee: opwarmingsoefening vocaal, klanken waarbij de lucht ongehinderd door de mond naar buiten komt. Nu zijn de cursisten aan zet om aan de volumeknop van hun eigen welkomskreet de draaien. Stap drie van de opwarmingsoefening: beweeg je lichaam zoals je dat zelf wil, armen in de lucht, door de knieën, zwieren, zwaaien, draaien met de heupen, je schouders, springen, huppelen. ‘Gaat alles oké?’, vraagt de cursusleider. Stap vier: de polsen. Maak je polsen soepel, draai linksom, draai rechtsom. Stap vijf, de laatste opwarmingsoefening: de trommelstokken, het slaghout, de eerste klap op de traditionele Japanse taiko-drums. In hun eigen ritme ontdekken de cursisten wat het effect is van hun bewegingen, en alles bij elkaar doet het mij denken aan het stemmen van de instrumenten van het Nederlands Philharmonisch Orkest vlak voor de ouverture écht begint. Opnieuw vraagt Gen Hidaka of alles oké is…
De ouverture
Nu is het tijd voor het echte werk, de concentratie. Aandachtig kijken de cursisten toe hoe Gen Hidaka beide armen in de lucht heft, het slaghout wijst een paar seconden doodstil naar het plafond. De Japanse drumleraar geeft een ritme aan en de cursisten antwoorden met hetzelfde ritme. Een vraag-en-antwoordspel. Het ritme word gecombineerd met een vocale bijdrage, een Japanse strijdkreet. De schroom van je afwerpen, niet meer bang zijn voor je eigen geluid, zo’n strijdkreet kan wat agressief overkomen – gaat alles oké, vraagt de Japanse drumleraar wederom… Het ritme wordt opgevoerd en hetzelfde geldt voor het vocale volume van de cursisten. Communiceren met geluid en elkaar weten te vinden. De ouverture bereikt haar finale wanneer in de repetitieruimte alle registers opengaan. Dan neemt de drumleraar gas terug en landen alle cursisten weer veilig om de grond van de Q-Factory. En opnieuw vraagt Gen Hidaka of alles oké is…
Nee, niet alles is oké!
In gedachten slinger ik mijn notitieboekje van de Dwars door de buurt-krant in de hoek van de oefenruimte, want ik wil zelf ook graag meedoen, weg van de zijlijn. Dat is wat het Japanse taiko drummen met mij doet, het nodigt mij uit om zelf ook de trommelstokken ter hand te nemen, en het gebeurt allemaal bij u om de hoek in de Q-Factory tegenover de Quick Shoe Service en de Action. Maar voor een ‘buurtjournalist’ van de Dwars-krant kan dat nu nog even niet. Dus doe ik het met mijn pen dansend op papier, met elke letter de Japanse Yamato taiko-choreografie een klap verder voerend over die drempel van mijn eigen beperking.
En terwijl drumleraar Gen Hidaka samen met zijn cursisten de traditionele Japanse drums, de taiko’s weer laat spreken, wandel ik in gedachten gewoon weer even door het Flevopark, dit keer onder muzikaal gedonder uit Japan. Mijn schroom en angsten achter mij latend waag ik de sprong en vraag aan Femke Halsema of ik een paar meter met haar op mag lopen. ‘Nee eigenlijk niet,’ antwoordt Femke, alsof ik met een wetsvoorstel kom waar geen enkele redelijkheid in te vinden zou zijn. ‘Mag ik mezelf dan even aan je voorstellen’. ‘Nee eigenlijk ook niet.’ Dan draait Femke zich om en zegt dat ze niet meer aan politiek doet. ‘Ik stond naast je in de Dwars door de buurtkrant met mijn verhaal over de Amsterdamse Vriendendiensten,’ antwoordde ik. Halsema gunt mij haar glimlach en we wensen elkaar een fijne dag!
Femke Halsema foto: Tessa Posthuma de Boer
Nieuwe cursist
Terug in de oefenruimte. De workshop Japans taiko drummen eindig met een optreden van Gen Hidaka en Melanie, een gevorderde beoefenaar. Het wordt een show met inhoud waarbij de odaiko, de grootste taiko-drum, een hoofdrol krijgt. Na afloop van de workshop Japans taiko drummen spreek ik met een enthousiaste deelnemer bij de ingang van de Q-Factory. De splinternieuwe cursist van de Yamato Taiko School vertelt mij over het Japanse Bloesempark in het Amsterdamse Bos, een geliefde plek voor de Japanse gemeenschap. En dat de bomen een gift zijn van de Japanse vrouwenvereniging in Nederland. En nu heeft zij de Yamato Taiko School ontdekt in de Q-Factory. #
www.yamatodrummers.com/amsterdam Facebook: Yamato Taiko School
Japanse Bloesempark in het Amsterdamse Bos © Edwin van Eis
